Depremlerin akabinde duvarlara geri geleceklerine dair yazılar yazarak Hatay’dan ayrılan afetzedeler, kalıcı konut inşaatlarının sürdüğü, prefabrik iş yerlerinin açılmaya başladığı memleketlerine dönüyor.
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat ve devamındaki zelzelelerde yakınlarının yanı sıra meskenini, iş yerini kaybeden kimi afetzedeler, memleketlerini terk etmek durumunda kaldı.
Hem kentteki hem de yüreklerindeki yıkım nedeniyle öteki kentlere göç eden, yeni bir hayat kurmaya çalışan depremzedelerin geçen müddette memleketlerine olan hasreti dinmedi.
Şehre duydukları hasretleri ve geleceğe dair umutları duvarlara yazdıkları “Gidiyoruz fakat geri döneceğiz”, “Bu bir veda değil geri geleceğiz”, “Hatay hepimizin problemi, geri geleceğiz” üzere yazılarla terk eden depremzedeler, kentin yine toparlanması için başlatılan kalıcı konut inşaatları, prefabrik iş yerlerinin açılmasıyla hasretini çektikleri Hatay’a dönüyor.
“Hatay’ı aklımızdan hiç çıkarmadık”
Depremlerde hem babasını hem meskenini hem de iş yerini kaybeden Hasan Can Aslan, AA muhabirine yaşadıkları yıkımın akabinde çok sevdiği memleketini terk etmek zorunda kaldığını anlattı.
Eşi ve 3 çocuğuyla Antalya’nın Gazipaşa ilçesine gittiğini aktaran Aslan, burada açtığı iş yerinde balık av gereçleri satışı yaptığını söyledi.
Yitirdiği canlara, yaşadığı acılara karşın Hatay’dan uzak kalmanın kendisine uygun gelmediğini anlatan Aslan, prefabrik iş yerlerinin verilmesiyle 8 ay sonra memleketine döndüğünü belirtti.
Acılarına karşın Hatay’da olmanın kendisine ve ailesine düzgün geldiğini aktaran Aslan, şöyle konuştu:
“Biz vazgeçemediğimiz Antakya’mızı kaybettik, çok değerliymiş fark edemedik. Ancak elhamdülillah ayaktayız, kendimize geldik. Antakyalılar olarak yaşadıklarımızı anlatsak roman olur. Aslında Hatay’ı aklımızdan hiç çıkarmadık. Vücudum Gazipaşa’da ancak beyin ve ruhum Antakya’daydı. Tanıdıkları, evlatlarını kaybedenleri görüyorum, biz onların yaşadığı acının zerresini yaşamadık. Baktım herkes ayakta duruyor, şükrettim. Güzeliz, eskiye nazaran sarsıntının birinci günlerine nazaran Allah’a çok şükür düzgünüz. Tahminen öteki kentte iş yeri açsam geçinirdim ancak Antakya’nın kokusu, dokusu diğer. Daha âlâ yerlere gelmek istemiyoruz, yalnızca sağlıklı bir hayat kederimiz. Yarını düşünmüyoruz, dün dünde kaldı, bugünü de yaşıyoruz kâfi.”
“Çocuklarım öbür kentte duramadı”
Depremlerin akabinde 4 çocuğuyla 10 ay Antalya’da yaşayan Fatma Salkım da çocuklarının isteğiyle Hatay’a döndüklerini söyledi.
Aile, akraba ve anılarının olduğu Antakya’dan vazgeçemediklerini anlatan Salkım, “Konteyner müracaatında bulunduk, şu an annemin yanında kalıyorum. Çocuklarım öbür kentte duramadı, Hatay’ı dönmek istediler, onların kararına hürmet duyarak tekrar döndük. Annemin rahatsızlığı da dönmemizde etken oldu. Annemin bize, bizlerin de anneme gereksinimi var. Bu süreçte birbirimize yardımcı olmaya çalışıyoruz. Her şeyimiz burada, bırakamadık, 10 ay bile bize çok uzun bir müddet üzere geldi.” diye konuştu.
“Antakya bizim sevdamız”
Depremde kardeşi, yengesi ve yeğenini kaybeden Mehmet Alkan, afetin akabinde 10 ay Eskişehir’de yaşadığını belirtti.
Prefabrik iş yeri başvurusu yaparak Antakya’ya döndüğünü belirten Alkan, şunları kaydetti:
“Giyim işi üzerine çalışıyoruz. Eski mesleğimize yeniden kentimizde devam ediyoruz. Antakya bizim sevdamız olduğu için geri döndük. Bu kent bizim her şeyimiz vazgeçemedik.”
