“Geçmişte yaşadığım olayları unutamıyorum”
“En keyifli olduğum vakitlerde aklıma geçmişim geliyor, keyfim kaçıyor”
“Geçmişime takılıp kaldım, olanları affedemiyorum” diyenlerdenseniz, bu yazı tam size nazaran…
Geçmişte yaşadığımız berbat olaylar o denli basitçe aklımızdan silinip gitmez. Hatta bu olayları “unutmaya çalışmak” onları daha fazla hatırlamamıza neden olur. Bu olaylar geceleri uykumuzu kaçırıyor, günlük işlevselliğimizi bozuyor veya “an”a odaklanmamızı zorlaştırıyorsa bir “takıntı hastalığı”ndan bahsetmek bile mümkündür.
Geçmişte yaşanılan makus olayları hatırlamak tıpkı vakitte öfke, kin, suçluluk, pişmanlık, ıstırap üzere pek çok olumsuz hissin bizi ziyaret etmesine neden olur.
Kabul etmek gerekir ki, hayatın her anında kesinlikle bizde negatif hisler oluşturacak makus sürprizler ve olaylarla karşılaşacağız. Berbat durumların olmasını engelleyemiyorsak ne yapabiliriz? Öncelikle söylemeliyim ki kıymetli olan olayın “kendisi” değil, onu nasıl “algıladığımız”dır. Sonuçta her türlü makus yaşanmışlık bizde derin ve acı izler bıraktığı gibi birebir vakitte bizi güçlendirir de. Sarsıntıda yıkılan bir binanın yerine, yıkılmış meskenden çok daha sağlam bir ev dikilir. İnşa edilmiş bu yeni konut, artık gelecek olan sarsıntılara karşı hazırdır. İşte hayat da böyledir, yaşadığımız acılar bize ders verir, birebir yanlışları tekrar yapmamamızı sağlar. Daha olgun, daha dik ve deneyimli olmamıza yer hazırlar.
Bu acılara takılmadan nasıl atlatır da günlük hayatımıza devam ederiz?
-İlk basamak yaşadığımız olayı kabul etmek ile başlar. Kabul etmek, onaylamak manasına gelmez. Kabul etmek; hatalar için sorumluluğu almak, hayatla barışmak, olgunlaşmak, makus sürprizlere hazırlıklı olmaktır tıpkı vakitte. Geriye dönmek, olayı tekrar değiştirmek mümkün olmadığından; kabullenmek bizi daha uygun hissettirir ve gerçekle bağdaştırır.
-İkinci olarak yapacağımız şey olayla ilgili algılarımızı düzenlemektir. Olayı, olayın olduğu vakitteki halimiz, yaşımız, ortamımız, yaşadıklarımız ile kıymetlendirmemiz gerekir. “O vakitte yapılacak en yeterli şey boşanmaktı” şeklinde düşünmek; hem durumu daha gerçekçi yorumlamanıza hem kendinize haksızlık etmemenize neden olur.
-Bir sonraki adım “kontrol” kavramı üzerine düşünmektir. Şayet denetim edemediğiniz bir durumdan ötürü acı çektiyseniz (kaldırımda yürürken otomobil çarpması gibi), sorumluluğun ve yanlışın sizde olmadığı, ömür üzerinde kontrol sağlamanın güç olduğu üzerine düşünebilirsiniz.
Bütün bu adımları yapmakta zorlanıyor ya da kendinizi yapamayacak güçte hissediyorsanız, derhal bir uzmandan yardım alın ve geçmişteki acılarınızla yüzleşin..
